23 Mart 2015 Pazartesi

ÖNCE ELLERİ SOĞUR KALBİNDEN VURULANLARIN

-önce elleri soğur kalbinden vurulanların-



önce elleri soğur kalbinden vurulanların
ruhundan şehirler gider gibi gelir birer birer
sonra irin gibi çıkınca yaradan iyileşir o şark çıban
içinde boşluklar çiçek bozuğu bir sevgidir geriye kalan
darmadağınık bir yatakta

ve yatak kadar dağınık saçların arasında dolanıp kalmak gibi bir tutsaklık istiyor hala
bu tutsaklık her hüküm giyene özgürlük getirecek sanıla
üzerime rengarenk deli gömlekleri dikmiş bekliyor zaman
boyumun ölçüsünü alamadım henüz mezurasız yollarım
sönmek istersek bir gün
yan yana
yana yana
birbirimizi yakarak sönmek istersek bir gün
olur ya
ikimiz için de
ikimizin içinde
iç içe geçsin isterim içimizden geçenlerin içi
ilk önce ellerimi ısıt derim
yer yön bilmeyenlerdenim
gidendedir elbet en çok kendisi kalanların
önce elleri soğur kalbinden vurulanların

bir an kursan
o an hep ben olsam.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder